Ik herinner me de lichtjes in de ogen nog goed. De 3egroeper die eindelijk de letters tot woorden kon maken. En begreep wat hij las. De bovenbouwer die vol flair op het podium ging staan dansen. De eindeloze staartdeling op het stuk behang van Tom.
Je zult het herkennen, wat kunnen we genieten van kinderen. De lichtjes in hun ogen raken ons vol in het hart. Dáárom gingen we het onderwijs in. Toen ik de basisschool verliet en opleider en begeleider werd, is me de volgende vraag dan ook vaak gesteld: Ga je ze niet missen, die kinderen? En ik dacht Ja, ik ga ze vreselijk missen. En wat bleek dat mee te vallen. Ik ontdekte iets prachtigs.
Ik geniet volop als ik met mijn collega’s Femke en Véronique van het oosten in het land naar het westen rijd. Waar we om de 14 dagen samen met een groep van 25 leerkrachten aan het werk gaan rondom modern montessori onderwijs. Zij hebben overdag in de groep gewerkt en professionaliseren zich daarnaast. Ze zijn blij als ze zitten en gewoon even kunnen luisteren naar een stukje theorie. Ik zie ze denken, ik zie ze in beweging komen en ik zie de lichtjes ontstaan. Niet alleen de ogen van kinderen kunnen stralen. Boeiende gesprekken ontstaan er en verbinding. We gaan aan het werk met leerinhouden en materialen. We zoeken gezamenlijk naar mogelijkheden: Wat zou het mooi zijn om de kinderen weer wat meer vrijheid te geven. En daarmee henzelf.
Ik geniet volop als ik met Liene in Utrecht met leidinggevenden het montessori landschap verken. Wat een prachtige dingen heeft montessori bedacht en geschreven. En hoe mooi is het om dat in 2015 vorm te mogen geven op een school met gedreven leerkrachten. Hoe de ogen van professionals open gaan door anders naar kinderen, naar onderwijs, naar het leven te kijken. En dat ik daar getuige van kan zijn. Ook dan zie ik de lichtjes verschijnen.
Al schrijvende realiseer ik me ineens dat die lichtjes in de ogen van andere mensen mij al heel lang beroeren. Die lichtjes staan voor mij synoniem aan beweging, aan leren, aan willen. Dat je echt geraakt wordt en kunt genieten van de stappen die je gezet hebt. Dat genieten kunnen wij volwassenen net zoals kinderen. Of het nu jonge of oude ogen zijn, shining eyes inspireren mij.