Ja maar ik heb ook zo’n drukke groep. Eigenlijk schrik ik ieder keer weer als ik dit hoor. Misschien is schrikken niet eens het goede woord, ben ik eerder verbaasd. Verbaasd dat een leerkracht -een montessorileerkracht- dit zegt. In volle overtuiging. Deze zin doet de deur dicht naar oplossingen. Het lijkt een reden te zijn om dingen niet te doen, te laten. Want het kan tòch niet. De groep is immers zo druk.
Hoe fixed kan je mindset zijn? En hoe treurig ook? Ik zou er moedeloos van worden. Want als je niets kunt omdat je groep zo druk is, dan ga je toch niet meer met plezier naar je werk? Dan sleep je jezelf toch door de dagen?
Ik wil je uitdagen tot een experiment, verleiden zelfs. Stop nu eens met denken dat je groep zo druk is. Of zelfs: stop met denken dat dat kind zo druk is. Stop er gewoon direct mee. Nu dus. En denk: wat een heerlijke groep heb ik. Er wordt lekker gewerkt, de kinderen willen gewoon leren. Niet zo moeilijk hoor, zo te denken.
Verandert er ook iets? Jazeker verandert er iets. Doordat jij positiever denkt, ga je anders handelen. Je gaat de groep -het kind- benaderen vanuit een optimistische houding. Je straalt uit dat ze het willen en het kunnen. Jouw flow zal als een olievlek door de groep gaan. Je gaat die kinderen een lesje geven, die makkelijk de polarisatie van de aandacht bereiken. Kinderen die kunnen en willen. Hun flow zal als een olievlek door de groep gaan. Een opwaartse spiraal. Ben jij even blij.
Esther Pelgrom
november 2016