De kogel is door de kerk: we gaan een andere auto kopen. Na meer dan tien jaren trouwe dienst nemen we afscheid van onze blauwe en trouwe vriend. Best wel raar. Je hecht je meer aan je auto dan je dacht. Ik in ieder geval wel. Ineens weet ik van alles over het verschil tussen benzine en diesel, automaat en schakel, laadruimtes, zuinigheid. En euro’s niet te vergeten. Na enkele proefritjes nemen we onze beslissing. We onderhandelen met overgave en dan is de koop beslecht. In het najaar van 2015 kopen we een nieuwe auto. Een gloednieuwe auto nog wel en geen tweedehandse. Wow!
Ondertussen zijn we een half jaar en vele kilometers verder. Meer dan 20.000 (twintigduizend) kilometers heb ik ondertussen in onze nieuwe trouwe vriend gereden. Als dit zo doorgaat rijden we in een jaar bijna 45.000 kilometer. Dan kun je de wereld rondrijden, over de evenaar. En waar kom ik? Ik blijf in het prachtige Nederland. Nederland, een zeer klein landje op onze aardbol. En maak af en toe een uitstapje naar het buitenland. Ik suis over snelwegen. Op pad met mijn montessoriverhaal. Een prachtig verhaal. Tassen vol inspirerende materialen zeulen we mee. En in mijn TomTom telkens weer het adres van een andere montessorischool. Dat is de plek waar ik jou ontmoet. Waar we samen praten over onze idealen. Idealen die we waar willen maken. Boeiend onderwijs, voor de kinderen en voor jou.
En zo rijd ik ’s avonds weer over de snelweg. Mijn TomTom geeft nu hetzelfde adres als altijd aan: huis.
Heerlijk om weer thuis te komen. En morgen? Morgen ga ik weer op pad. Met een prachtig verhaal.